Vreemde vreugde
Zwaarte de zwaarte latend
Gevend het lichte een kans
Vreemde vreugde
Is het logisch gevolg
In zwaarte het lichte zien
In licht het zware beseffen
Vreemde vreugde
Is al aanwezig
Deze woorden zijn van mijn pen. Misschien voel je direct al de innerlijke ruimte die ik omschrijf. Geef jezelf anders de tijd en rust om de woorden te ‘laten zakken’ en in te voelen. Naar mijn idee leeft een pasgeboren baby in de sfeer van het tweede couplet.
Als opgroeiend mens krijg je te maken met allerlei projecties en oordelen van mensen om je heen. Het hoort bij het duale leven waarin je zegt: hier ben ik en daar is de buitenwereld. Een kind moet leren ‘zichzelf te vinden’ door middel van deze projecties en oordelen van anderen. Hij/zij zal dit ook in zijn eigen innerlijk leven gaan toepassen en ervaringen opdoen. Het kind zal daadwerkelijk leren om ‘overeind’ te blijven in het leven en tegelijkertijd de beperkingen van die projecties en oordelen ondervinden bij zijn functies en taken, en zijn gevoel van welbevinden. Alles beleeft hij bewuster dan toen hij nog een pasgeboren baby was. Maar die eerste echte lach van een baby is magisch: gespeend van alle neplachjes die we als volwassenen kunnen hebben.
Dit wil ik ook: zo open en vrij lachen, net als een baby!
Naar de volwassenheid toe ontwikkel je je door te gaan doorzien waar je projecties en oordelen toe leiden. Ga je snel mee in het beeld dat anderen van je hebben en ontleen je daar aan WIE je bent? Je kunt dit lang volhouden, zeker als je leven ‘veilig’ lijkt. Op zeker moment kun je hierdoor innerlijke onvrede ervaren en denken: Is dit het nu? Dat leven !? Dat leven dat is geleid door de ogen van anderen, wat ik in mijzelf onbewust heb toegelaten. Mensen die dit bij zichzelf ontdekken kunnen twee kanten op: steeds maar meer nieuwe ‘lolletjes’ gaan zoeken buiten zichzelf, die, ook al of niet bewust, zichzelf en anderen eventueel schade berokkenen en altijd tijdelijk zijn. De andere kant is zelfonderzoek: eerst leren WAT je bent in het oneindige levensprincipe, van waaruit het WIE kan ontstaan.
Het kind in mij:
In ‘Over Mij’ had ik al aangegeven dat ik Nederlands Hervormd ben opgevoed. Het is goed geweest dat ik met de Bijbel in aanraking ben gekomen. Ik herinner mij nu de woorden van Jezus:
Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet, want voor zodanigen is het Koninkrijk Gods: Lucas 18:16. En ook woorden van zijn mond als: ‘Word als de kinderen’.
Deze woorden van Jezus, universeel bezien, gelden voor ieder mens: godsdienstig of niet. Want: Ook een zin die Jezus regelmatige gebruikte: ‘Wie oren heeft, die hore!’ Dit is een aansporing om de les van de parabel tot zich te laten doordringen.
Ik ‘hoor’ in deze woorden, dat mijn kind in mijzelf tot mij (als volwassene) mag komen en ik de obstakels in mij leer herkennen die dit verhinderen. Ik leer mijn kind figuurlijk te omarmen en contact mee te maken, zodat in het verschil/wisselwerking (de 3) ‘de ouder’ IN mij wordt geboren. Wij met zijn drietjes: mijn kind, mijn volwassen besef EN de ouder zijn een levende drie-eenheid van waaruit de 4 en de 10.000 andere dingen ontstaan (TAO *). Dit is kenbaar in jezelf doordat je je weer warm voelt worden van binnen. Tjee, het gaat weer stromen ! ☺
Een interessante vraag vind ik dan: zou deze bewustwording te maken hebben met de zinsnede ‘Want voor zodanigen is het Koninkrijk Gods’ ??! En heeft werkelijke (vreemde ☺) vreugde hier ook mee te maken?
N.B. Toelichting van het begrip ‘mijn innerlijk kind’. ‘Mijn kind in mijzelf’ ervaar ik als mijn emoties, mijn kindgevoel, mijn gekwetstheden, jaloersheden, in-de-steek-gelaten-gevoelens, frustratiegevoelens, sikkeneurigheid en ook blije gevoelens en alles wat bij het/mijn kind-zijn hoort. Onbewust kun je als volwassen persoon een aantal van deze emoties gewoon kwijt willen, want ze zitten je in de weg. Dan is het fijn als dat niet hoeft door aanvaarding en onvoorwaardelijk liefdevolle omarming.
Noot
Hatha Yoga en Meditatie beoefenen (in diverse vormen) geeft je ervaringsgericht inzicht in de werking van de ‘levende’ drie-eenheden: binnen in jou werken die processen en in de wisselwerking tussen jou en jouw buitenwereld.
Lees ook eens het blog “Streven naar geluk, wil je dit echt?”
* TAO: de innerlijke – als water stromende – toestand in de mens van het oerbegin en van het oereinde, als ook de potentie en essentie van de ganse kosmos.
Boek: Tao-Tê-Tjing – Lao Tseu – Ankh Hermes.
Inspiratievraag: Verwacht jij dat wanneer jij ‘je kind’ omarmt het bij jou van binnen meer (vreugdevol) gaat stromen? Waaruit zou dit blijken?
0 Reacties