Hoe snel kan je ademhaling niet veranderen. Hoe is dat bij jou? Merk je wel eens dat je adem een tikkeltje stokt of gespannen voelt, afhankelijk van wat je aan het doen bent?
Heb je echt een ontspannen ademhaling?
Er kunnen momenten zijn dat je niet goed laag in de buik kunt ademen, ook al doe je nog zo je best om de adem te laten zakken. Je kunt het gevoel hebben dat de adem ergens blokkeert. Soms weet je zelf precies hoe het komt door wat je overdag hebt meegemaakt, maar mogelijk weet je de oorzaak niet. Ik noem een paar mogelijkheden:
- Een al te drukke werkkring of overspannen verwachtingen van jezelf of anderen.
- Eventueel astmatische aanleg.
- Hoe ziet je verleden er uit? Zijn er vroege jeugdervaringen of recentere ervaringen met (misschien nog niet bewust) veel impact die je wellicht niet goed hebt verwerkt? Dan kunnen zich afweer- en angstreacties hebben genesteld in je lichaam. De ademhaling kan dan ook verstoord raken.
Hoe staat het er voor met mijn eigen ademritme en ademruimte?
Ik zelf merk het als ik aan het werk ben achter de computer en er veel werk ligt, of ik ben wat onzeker wat ik als eerste wil doen en hóe ik dat wil doen. Dan wordt mijn adem ongemerkt wat korter, iets onregelmatiger, wat gespannener. Als ik dit dan opmerk, dan sta ik vaak even op, loop wat keutelend rond en probeer ik de noodzaak van ‘al dat werk’ te relativeren. Ik zeg dan bijvoorbeeld tegen mezelf: ik kan toch alles maar een voor een doen. Doe dan het belangrijke maar eerst en concentreer je er op. Wat niet af is, is niet af. Ik laat mijn ademhaling dan bewuster rustig worden. Eigenlijk haal ik het heilige moeten af van wat ik aan het doen ben en haal het plezier weer terug. Zo maak ik nu ook dìt artikel.
Niets is verkeerd … of toch?
Om te beginnen: er moet niets en er is niets fout. Wanneer je vindt dat je verkeerd ademt omdat je er spanning bij ervaart, realiseer je dan dat we allemaal in ons leven van alles verkeerd doen, maar dat is heel nuttig omdat je daarvan kan leren om het een volgende keer beter te doen.
Zie in dit licht ook je eventuele grotere èn kleinere traumatische ervaringen. Durf zó veel van jezelf te houden dat je innerlijk durft te kijken en durft toe te laten wat jou heeft gevormd tot wat je nu bent. Emotioneel weglopen hiervan heeft geen zin, ook al lijkt het een tijdelijke oplossing om je kop in het zand te steken en soms te verharden waar je dit eigenlijk niet zou willen.
Jaaaaa ! Dit alles heeft dik te maken met hoe je ademt en hoeveel ademruimte, ofwel levensruimte, je jezelf gunt.
Hoe dan ook. Dìt moment is van belang.
Je bent een vrij mens, dit ten diepste realiseren is fantastisch. Vanuit dit besef je adem laten gaan zoals die gaat. Nodig de adembeweging eens uit door je handen op de buik te leggen en steeds een stukje lager te leggen. Liggend op de rug is dit het makkelijkst. Je merkt dan vast dat de adem steeds iets lager voelbaar wordt. Wie weet komt je adem dan echt goed in de buik en jij hebt dit toegelaten.
Oefen in vertrouwen hebben
Heb vertrouwen in jouw innerlijke (adem)ruimte. Lukt jou dit niet om welke reden dan ook, zoek dan ergens hulp – maar misschien doe je dit al – om meer inzicht te krijgen in hoe je beter kunt leren omgaan met eventuele chronische stoornissen in de ademhaling. Of zoek hulp bij het ontdekken dat je eigenlijk voldoende ademruimte hebt, maar jij zelf de rem er ergens op zet. Mocht je ‘pufjes’ als medicatie gebruiken bij astma: wat zou het fijn zijn als dit niet of steeds minder nodig is.
Elke stap, al is die nog zo klein, die je zet om dichter bij een besef van jezelf als vrij wezen te komen, is jezelf een cadeautje geven. Je komt uit bij een nog groter cadeau aan jezelf: meer ruimte aan de vanzelfsprekende ademhaling. En uiteindelijk meer ruimte om authentiek van het leven te genieten. Vanuit mijn yogische discipline ondersteun ik jou graag bij dit proces.
0 reacties